“Ik ben Elsbeth, freelance copywriter, vertaler, content strateeg en taalcoach. Ik woon sinds 2013 in het buitenland; eerst een jaartje in Oostenrijk en sinds 2014 in Duitsland. In deze serie schrijf ik voor fire for women over mijn reis naar financiële onafhankelijkheid vanuit het buitenland en wat voor (extra) uitdagingen, maar ook kansen dat met zich meebrengt."
Hallo ladies,
Aan mij de eer om wat te vertellen over mijn persoonlijke weg naar FIRE, en dat alles vanuit het buitenland. Ik ben Nederlandse, maar woon al sinds 2013 niet meer in Nederland. Eerst een tijdje in Oostenrijk gewoond, maar sinds 2014 op verschillende plekken in Duitsland.
Tussen 2014 en 2019 woonde ik in Düsseldorf, vierde ik fanatiek carnaval in de straten, ging ik naar de jaarlijkse Japan-Tag, naar de Rheinkirmes en maakte ik allerlei tripjes met mijn collega’s – later vriendinnen - van mijn toenmalige werkgever trivago (“Hotel? trivago!”).
In de nazomer van 2019 verhuisde ik naar Beieren, naar een piepklein dorpje zo’n 20 kilometer vanaf de Oostenrijkse grens, waar meer koeien dan mensen wonen. Wat een verschil! Maar ik geniet er volop van. Hoe het zover kwam, leg ik een andere keer uit. Voor nu wil ik beginnen met hoe mijn weg naar FIRE startte.
Het was juli 2013 en ik was halverwege mijn masterscriptie om mijn studie aan de Universiteit Groningen af te ronden. Dit deed ik toch zeker niet in Groningen?! Nee hoor, ik kon ook prima online contact hebben met mijn scriptiebegeleider. Ik wilde mijn scriptie verder schrijven in Oostenrijk. In Villach, om precies te zijn, waar mijn vriend op dat moment zijn masterscriptie aan het schrijven was bij een lokaal bedrijf. Win-win, vond ik het.
Zo geschiedde; mijn ouders leverden me begin juli keurig met 2 dikke koffers af in Oostenrijk en ik zou niet terugkomen totdat mijn scriptie af was. Wel gaf mijn vader me nog een goede raad mee: als ik tijd had, moest ik eens kijken naar Robeco ONE, een laagdrempelige beleggingsrekening, waar je gewoon maandelijks een bedrag op kon storten en de fondsmanagers deden de rest. Bij Robeco beleg je namelijk niet in individuele aandelen, maar in fondsen (vergelijkbaar met ETFs). Hij raadde me aan om vanaf het begin dat ik geld zou gaan verdienen elke maand een bedrag opzij te zetten. Groot hoefde dat bedrag niet te zijn, zei hij, gewoon wat ik kon missen.
Tot die tijd had ik me nog nooit verdiept in beleggen en had ik er eerlijk gezegd geen kaas van gegeten. Het was een enorme ver-van-mijn-bed-show. Maar daar zat ik in Oostenrijk en ik dacht; doorgaans heeft mijn pa hier best verstand van, dus laat ik toch maar eens gaan kijken. Ik dook in de website van Robeco en ging lezen over wat Robeco ONE nou precies was. De beschrijving van mijn vader klopte aardig: het was bedoeld voor beginnende of passieve beleggers, het was erg simpel om een rekening te openen, ik hoefde enkel te kiezen hoeveel risico ik bereid was te lopen met mijn beleggingen, een maandelijks incassobedrag in te stellen (er is een minimum van 50 euro voor de maandelijkse inleg) en hop, je bent een belegger! “Wat je erop zet, moet je niet meer aan denken,” zei mijn vader, “gebruik het later voor je pensioen.” En zo begon een klein jaartje later, kort voordat ik mijn eerste “echte” salaris ooit zou gaan ontvangen, mijn beleggingsavontuur. Ik opende een Robeco ONE-rekening en ik noemde ‘m, toen al in de vaste overtuiging dat ik mijn pensioen in Oostenrijk zou gaan spenderen: “Oostenrijk ooit”.
Nieuwsgierig wat voor beleggingsprofiel(en) ik koos en hoeveel ik maandelijks inlegde? Dat lees je in part 2 van mijn begin naar FIRE.
Reactie plaatsen
Reacties